คำตอบ: ไม่แน่นอน
คุณภาพอาหารกระป๋องในระยะยาวส่วนใหญ่เกิดจากภาชนะปิดสนิทและการฆ่าเชื้อที่เข้มงวด อาหารกระป๋องทั้งหมดจะต้อง "ปลอดเชื้อในเชิงพาณิชย์" ก่อนจึงจะสามารถขายออกสู่ตลาดได้ วิธีการหลักในการฆ่าเชื้อในเชิงพาณิชย์คือการฆ่าเชื้อด้วยความร้อน กล่าวคือ อาหารในภาชนะบรรจุกระป๋องจะถูกให้ความร้อนถึงอุณหภูมิที่กำหนดในกาต้มน้ำสำหรับฆ่าเชื้อและปิดผนึกด้วยฝาปิดเพื่อให้เกิดการฆ่าเชื้อหรือปิดใช้งาน ด้วยเหตุนี้ กระบวนการบรรจุกระป๋องเองจึงต้องมีการถนอมอาหารแบบปลอดเชื้อ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพึ่งสารกันบูดเพื่อยืดอายุการเก็บรักษา ไนไตรท์ถูกเติมลงในเนื้อกระป๋องเพื่อรักษาสีและยับยั้งการเจริญเติบโตของ Clostridium botulinum มันไม่ใช่สารกันบูด นอกจากนี้ไม่ควรใส่สารกันบูดหรือสารกันบูดในอาหารกระป๋อง มาตรฐานแห่งชาติของจีน กรดเบนโซอิกและเกลือโซเดียม สารกันบูดทั่วไป กรดซอร์บิกและเกลือโพแทสเซียม กลีเซอไรด์ของกรดโมโนคาปริลิก ฯลฯ ไม่ได้รับอนุญาตให้เติมลงในอาหารกระป๋อง